Progi podatkowe 2018 – co warto o nich wiedzieć?

Pomimo planowanych zmian w sposobie rozliczenia PIT-ów na rok 2018, chodzi tu głównie o wprowadzenie wyższej kwoty wolnej od podatku, progi podatkowe pozostają bez zmian w porównaniu z rokiem 2017.

Zatem nada obowiązywać będą dwa podstawowe progi podatkowe:

• Pierwszy próg podatkowy: 18% dla kwoty do 85 528 zł;
• Drugi próg podatkowy: 32% dla kwoty powyżej 85 528 zł.

Pierwszy stopień podatkowy obowiązuje osoby, które w 2017 roku osiągnęły dochód do 85 528 zł. Po przekroczeniu tej kwoty podatnicy zobligowani są rozliczać się zgodnie z drugim progiem podatkowy. Powyższa skala wprowadzona została w 2009 roku i jest zdecydowanie korzystniejsza od tej, która widniała w latach poprzednich. Wcześniej po przekroczeniu kwoty dochody 85 528 zł, należało zapłacić podatek w wysokości 40%. Mimo iż obecnie od kilku już lat progi podatkowe są obniżone, to przez swoją stałość działają na korzyść państwa, które z kolei zyskuje wyższe wpływy z podatków wraz z wyższymi zarobkami Polaków.

Progi podatkowe w praktyce

Warto jednak wiedzieć, że przekroczenie pierwszego progu podatkowego nie oznacza wcale, że podatek 32% należy zapłacić od całości uzyskanego dochodu. Procent ten dotyczy bowiem jedynie tej części dochodu, która przekracza 85 528 zł. Wyjaśniając to na przykładzie: jeśli uzyskany dochód wynosi 100 000 zł, oznacza to, że podatek 32% zapłacimy jedynie od kwoty 14 472 zł.

Niewątpliwie dobrym rozwiązaniem dla przedsiębiorstw, które regularnie osiągają dochody przekraczające próg 85 528 zł, jest rozliczanie się w oparciu o podatek liniowy. Wówczas niezależnie od przepływu pieniądza w firmie właściciele zawsze płacić będą podatek 19%

Kogo nie obowiązując progi podatkowe

Wymienione wyżej progi podatkowe nie obowiązują osób fizycznych rozliczających się:

• w oparciu o podatek liniowy 19% (PIT-36),
• według ryczałtu ewidencjonowanego lub karty podatkowej (PIT-28).

Takich, którzy pozyskują dochody z niestandardowych tytułów:

• zbycia nieruchomości;
• kapitałów pieniężnych, praw majątkowych;
• papierów wartościowych i tym podobnych;
• nagród i wygranych w grach oraz zakładach;
• świadczeń z byłego zakładu pracy (emeryci i renciści).

A także osób, niebędących rezydencjami, którzy nie wybrali progu podatkowego.